Equilibrium – Renegades

Beste parochianen, vandaag zijn we allen bijeengekomen om het heengaan van Equilibrium te herdenken en tevens ook te verwerken. Ik laat bij deze het woord aan een fan van het eerste uur. Wees gezeten. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti!

Bedankt mijnheer pastoor. Beste vrienden, beste mede-fans. Ik leerde Equilibrium in 2008 kennen op Sagas. Overdonderd door de epische folk/paganmetal bestelde ik onmiddellijk het debuut Turis Fratyr. Man, wat had Helge Stang op die albums een heerlijk blackmetalstrot. Helaas, ik moest in 2010 vernemen dat hij uit de band werd gezet en zou vervangen worden door de voor mij toen onbekende Robert "Robse" Dahn. Ik hield mijn hart vast, maar ondanks het feit dat de muziek door Robses grunt een kleine death metal-insteek kreeg, lukte het jullie toch om mijn hartje wederom te winnen. Waaw, wat waren Rekreatur en Erdentempel lekkere albums. Ik krijg tot op de dag van vandaag nog steeds een brede glimlach als de eerste tonen van Der ewige Sieg door de boxen schallen.

Een kleine afstand van de epische folk werd voor het eerst te horen op Armageddon, tevens ook het album waar ik persoonlijk het minste binding mee heb gekregen. Al kan ik nog wel lachen met de party-track Born to Be Epic. Het was een klein weggevertje destijds: “Kijk wij kunnen en durven ook eens iets anders te maken.” De begeleidende tekst die ik van Nuclear Blast als recensent voor Renegades mocht inkijken, gaf het al mee: verandering is goed, evolutie in sound, blablabla…

Jullie kozen om Renegades te openen met Renegades - A Lost Generation, dat eerder ook als single werd uitgebracht. Het is het enige nummer op de plaat dat nog een beetje naar de oude Equilibrium smaakt, maar de uitgebreide evolutie toch al weergeeft. Toen het tweede nummer Tornado startte, viel ik van mijn stoel. De droge koek bleef in mijn keel steken en ik kreeg de tranen in de ogen – niet door de koek, maar door het nummer welteverstaan. Alsof Merlijn met zijn toverstaf zwaaide: weg was de epische folk. De synthwave die jullie in het nummer stopten geeft het eerder een industrial deathmetal-gevoel. Al kwam de grootste schok door de cleane vocalen van jullie nieuwste bandlid Skar. In het verleden hebben jullie reeds geëxperimenteerd met cleane vocalen en Waldschrein vind ik een heerlijk nummer. Meer zelfs: ik lust mijn paganmetal zelfs het liefst met een mix tussen cleane en niet-cleane vocalen. Maar godallemachtig – excuses Vader – wat zijn die cleane vocalen van Skar afschuwelijk! Tornado is een draak van een nummer.

Maar jullie proberen te evolueren en dát is verdienstelijk. Stilstand is ook niet altijd even goed. Ik weet dat wij recensenten de eersten zijn die het uitschreeuwen: Powerwolf, Hammerfall, Sabaton hebben weer exact hetzelfde album als alle voorgaande afgeleverd! Maar deze ommekeer is me te bruusk en te heftig. Had de band dan voor even omgetoverd tot Renegades en het album Equilibrium - A Lost Generation genoemd, dat had veel beter overgekomen! Path Of Destiny start en ik voel me misselijk worden – de eerder gegeten koek komt naar boven; opnieuw die synthwave-keys; opnieuw die afschuwelijke cleane vocalen van Skar én een godverdomse rap!

Excuses Vader, excuses. Ik liet me even gaan…

Path Of Desteny is niet zomaar een nummer. Het is een nummer featuring The Butcher Sisters, met een stukje rap. Equilibrium, het is geen wonder dat jullie ziek werden en we vandaag afscheid van jullie moeten nemen. Ook op de daaropvolgende nummers Moonlight en Kawaakari - The Periphery Of The Mind zwijgt Robse veelvuldig en zijn het de tenenkrommend slechte cleane vocalen van Skar die we te horen krijgen.

Beste Equilibrium, ik heb vandaag een vriend verloren. Een vriend die ik koesterde en die ik lang kende. Met pijn in het hart neem ik van je afscheid. Ik kan alleen maar hopen dat jullie de naam van het laatste nummer eer aan doen: Rise Of The Phoenix. Keer naar ons terug; gooi die synthwave eruit, naai Skars mond toe of snijd zijn tong uit en schrijf opnieuw over heidense folklore. Er zijn al genoeg bands die over “dark and personal themes, urban legends and apocalyptic scenarios” schrijven.

Vaarwel Equilibrium, Rest In Peace.