Twilight Force – Dawn Of The Dragonstar

Twilight Force is een jonge symfonische powermetalband. Het debuut Tales of Ancient Prophecies kwam in 2014 uit en vandaag is er het derde album Dawn Of The Dragonstar. Zanger Chrileon (Christian Eriksson, tegenwoordig zanger bij NorthTale) is echter op dit derde album niet te horen. Chrileon – die zo hoog zingt als een castraat – bracht de vorige twee werken tot leven en gaf met zijn uniek hoge stem Twilight Force een apart gezicht. Toen ik voor het eerst vernam dat hij vervangen werd door Allessandro Conti, was ik sceptisch. Conti ken je ongetwijfeld van zijn talenten op de twee albums van het reeds ter zielen gegane Luca Turilli’s Rhapsody. Ik was geneigd tot een in dubio-gevoel, niet omdat Conti een slechte zanger is (integendeel); het kwam omdat hij een veel warmer stemgeluid én een veel breder bereik heeft dan Chrileon. Ik dacht dat de magie die Twilight Force op zijn eerdere twee albums bracht mogelijk verloren kon zijn gegaan.

Nu het nieuwe album een flink aantal toertjes heeft gespind, kan ik met een gerust hart melden dat Twilight Force nog steeds klinkt als Twilight Force: de volgepropte sound is aanwezig, de overdaad aan orkestraties en koorzangen zijn niet verloren gegaan, het fantasy-concept met bandleden in LARP-outfit gaat lustig verder. Conti is een aangename toevoeging voor de Twilight Force-sound en ik kan me inbeelden dat Chrileons castratenzang voor vele powermetalfans een love it or hate it verhaal was. De muzikanten zijn op dit derde luik goed op elkaar ingespeeld en hebben zelfs geluisterd naar de commentaren die fans op de vorige albums hadden. De irritante en compleet belachelijke vertelstem, die de composities in Tales of Ancient Prophecies om de haverklap onderbrak en op Heroes of Mighty Magic teruggeschroefd was tot afsluiter, is op Dawn Of The Dragonstar op één zinnetje na nergens meer te bespeuren. Hoera!

Ik zocht voor deze review een goede beschrijving om de Twilight Force-muziek op het derde album te benoemen en zei op een gegeven moment tegen mijn vriendin: ‘Ik krijg door die overdaad aan klokjes en belletjes bijna een echt Kersmisgevoel.’ Waarop ze prompt reageerde: ‘Ik hou er eerder een Disneygevoel aan over.’ Deze zin sloeg in als een bom en plots was de term “Disneymetal” een feit. Thema’s en teksten als “Long Live The King” en “Night Of Winterlight” deden geen moeite om me van de term te laten afstappen.

Twilight Force kent zijn vak en handelt elke song vakkundig af, er zijn nergens open lijntjes te bespeuren. De band brengt een geheel. De songs zijn volgepropt met orkestraties die een voorliefde blijken te hebben voor belletjes en klokjes. Dawn Of The Dragonstar is een waardige opvolger in de discografie van de band. De muzikanten zijn naar elkaar toegegroeid en het geheel klinkt over de volledige lijn goed. Enig minpuntje dat ik opmerkte was het feit dat de sound tijdens de meer bombastische stukken wat dof klonk. Het is uiteraard moeilijk om dit tijdens deze stukken goed te krijgen, maar ik verwacht dit wel bij een band die bij Nuclear Blast is ondergebracht.

Bent u fan van onder meer: Rhapsody Of Fire, Pathfinder, Fairyland, etc… en werd u niet door de termen ‘kermisgevoel’ en 'Disneymetal' afgeschrikt, dan kan u dit werkje zonder enige problemen in huis halen. Bent u een powermetalfan die toch wat argwanend is voor de eerdere cheesy en kitscherige kant van het powermetalspectrum (bestaan die fans?) blijf dan zeker ver uit de buurt van dit album.