Samenvatting

Recensie door Wim Guillemyn op 25/07/2019
  • Metalfans score80

Doom met psychedelische invloeden.

Pluspunten

  • Enkele heel sterke tracks
  • Aangename en volle sound

Minpunten

  • Ze mochten Legend of the Five Sons wat mij betreft laten openbreken hebben

Doom metal en aanverwante genres steunen muzikaal toch hoofdzakelijk op de hard rock en metal uit de jaren 70. Ik denk dan aan de oervaders Black Sabbath, Led Zeppelin, Saint Vitus enz… Ook het trio van Morass of Molasses gebruikt de sound en de bouwstenen uit die tijd om er een nieuw huis mee te bouwen. De originele line-up leerde elkaar kennen tijdens een optreden in Reading. Hun bandsnaam is een verwijzing naar de Boston Molasses Disaster. Een incident waarbij een tank melasse (siroop) ontplofte. Een goed gekozen naam waarin ze zoet en vuurwerk verenigen, een beetje zoals hun muziek. Na een korte inleidende instrumentale song starten ze op het volgende nummer Woe Betide met een vette, zware doch vinnige riff. Halverwege de track komt er een rustige psychedelisch aandoende passage voorbij om dan de solo en het vervolg van de song in te leiden. Een vette song die goed in elkaar zit. Nice. De riff op Death of All heeft iets van Jimi Hendrix mee. De zang van Bones The Beard klinkt bij momenten licht bezwerend. De outro heeft terug iets psychedelisch. Op Estranger klinken blues-echo’s doorheen de doom. Dat vinden we ook terug in de ritme sectie. Met slechts drie muzikanten bestaande uit drum, lead alsook ritme gitaar en zang krijgen we hier toch een volle sound. Op Legend of the Five Sons beginnen ze heel zweverig met een akoestische gitaar en fluit. Je verwacht dat de song zal open breken maar toch doen ze dat verrassend niet. As Leaves Fall is een korte instrumental dat in dezelfde sfeer van de vorige song blijft hangen. Hier komt er wel een licht versterkte gitaar meespelen. In Our Sacred Skin heeft gitaargewijs een mooie opbouw. Maar de song zelf is ook heel afwisselend en bevat veel verschillende elementen en ideeën. Een heel sterke track.

Gedurende zeven tracks en twee korte instrumentals weten de jongens van Morass of Molasses ons te overtuigen op hun tweede langspeler. Goede sound en fijn in elkaar geknutselde songs. Het mooie artwork (‘Dark Forest’ van Kris Putter) siert toepasselijk de hoes.


Metalfans.be-nieuws in je facebook nieuwsfeed?