Sweet Oblivion (ft Geoff Tate) - Sweet Oblivion

Naar het schijnt was het idee achter Sweet Oblivion om ex-Queensrÿche-zanger Geoff Tate te omringen met een gelijkaardige band als destijds in de jaren 80 met Queensrÿche. Het progressieve en melodische heavy metal project werd ontwikkeld door DGM mastermind Simone Mularoni. Die laatste schreef ook de songs voor dit project.

De vergelijking met het oude Queensrÿche getuigd toch wel van enig lef en kan ook tegen je werken wanneer het niet zo sterk blijkt te zijn. Maar al vanaf de eerste maten krijgen we inderdaad de beloofde sound te horen. Samen met de onmiskenbare en nog steeds fijne zangstem van Geoff Tate. De structuur en opbouw passen ook in het stramien van de jonge Queensrÿche. True Colours opent met vrij melodisch gitaarspel het album. De zang klinkt goed, het refrein is dan weer niet meteen onvergetelijk. Ook Sweet Oblivion opent met een melodische gitaarlijn om dan tijdens de verses eerder ingetogen verder te gaan. Tijdens de refreinen wordt de versterker weer open gedraaid. Hier komt het refrein wel beter uit de verf. Een sterke song. Behind Your Eyes bevat een stevige en flitsende riff die het nummer vooruit trekt. Hide Away is een aangename prog metal track die hier en daar wat symfonische elementen meekreeg. Ook My Last Story is een aangenaam midtempo nummer dat met veel pathos wordt gezongen. Op de ballad Disconnect doet de pathos echter Tate de das om. Het is trouwens ook muzikaal één van de minder goed gelukte nummers op deze plaat. Net als The Deceiver dat te middelmatig klinkt om te overtuigen. Afsluiter Seek The Light is dan weer stukken beter en sluit een vrij aardig geslaagd album af in schoonheid.

Dit album is stukken beter dan wat we van Geoff Tate’s band Operation: Mindcrime hebben te horen gekregen. Even sterk als bv. The Warning is het niet geworden maar het is fijn om Tate terug in zijn vertrouwde sound te horen. Bovendien zijn een groot deel van de songs best boeiend gebleken. De band staat ook sterk te spelen. Sommigen zullen het als een Queensrÿche-kloon omschrijven, maar het betreft hier dan ook de originele zanger en oprichter van die band. En ja, de sound is exact als vroeger maar daar maal ik niet om. En jullie?