Sabbath Assembly - The Letter of Red

De Texanen van Sabbath Assembly zijn sedert 2009 bezig en met A Letter of Red zijn ze aan hun zevende album toe. Zangeres Jamie Myers (ex-Hammers of Fortune) en drummer David Christian (o.a. ex-Angelblood) zijn al lang lid van de band en vormen zodus de kern van de groep. Alhoewel er in de perstekst staat dat de drums van de hand van David Nuss zijn. De rest van de bezetting speelde ook op het vorige album waardoor er dus terug enige stabiliteit in de band is gekomen. De andere leden zijn bassist John DeBlase en gitaristen Ron Varod (Myrkur) en Kevin Hufnagel.

Ze gingen voor dit album in zee met producer Randall Dunn die destijds ook hun debuut produceerde. Levert dit verschillen tegenover hun vorig album Rites of Passage? De grote lijnen zijn hetzelfde gebleven. De sound is wel een beetje opgeschoven van occulte progressieve metal naar donkere jaren 70 hardrock met psychedelische elementen. Persoonlijk vind het een verbetering omdat zo de zang hier beter tot zijn recht komt. De muziek op zich klinkt iets toegankelijker en warmer. Er zitten nog hier en daar progressieve stukken in de nummers maar ze staan meer ten dienste van de song zelf. Op Worthless klinken ze een beetje als een moderne variant van The Runaways of Heart, terwijl de sterke openingssong Solve et Coaluga zo een vinnig versie van een Jefferson Airplane-nummer kan zijn. Ik maak hier vergelijkingen maar hun muziek is zeker geen kloon van deze bands. Het is gewoon de richting van de stijlen die ik aangeef. Weighing of the Heart is een sfeervolle ballad. Mooie gitaarklanken openen de song. Myers stem is wat hard voor deze song maar dit zorgt er wel voor dat het niet melig wordt. Op de akoestische ballad From The Beginning is haar zang zachter en het resultaat mag er dan ook zijn. Een fragiele song met een heerlijke uitwaaiende gitaar naar het einde toe. Ascend and Descend is zowat de enige track die het geluid van het vorige album benaderd. Het is een knappe song geworden. De thematiek in de nummers is terug met een donkere en occulte inslag. Alhoewel de teksten momenteel iets ruimer geïnterpreteerd kunnen worden in vergelijking met vroeger. Afsluiter A Welcome Below is een rustig en goed opgebouwde track die naar het einde toe een lang uitgesponnen maar emotierijke solo heeft. Een mooie outro voor dit geslaagd album.

Acht songs bevat A Letter of Red en die zijn goed voor 45 minuten luisterplezier. Het album is evenwichtig en met voldoende variatie gemaakt. Wie van progressieve metal houdt zal waarschijnlijk meer van Rites of Passage houden. Wie een ruimere smaak heeft of liefhebber is van de hardere psychedelische rock uit de jaren 70 zal dit album zeker weten te waarderen.