Samenvatting

Recensie door Srachex op 26/03/2019
  • Uitgebracht door Despotz Records
  • Metalfans score81

Wolf To Man een amusant schijfje geworden. Nightrage heeft variatie in de verschillende songs weten te steken. De muziek heeft een venijnige insteek en zet meerdere malen aan tot headbangen en meebrullen. De productie is helder en de plaat zit goed ineen.

Pluspunten

  • De felle screams van Ronnie Nyman
  • Afwisseling in de songs
  • Verveelt niet snel

Minpunten

  • Niets noemenswaardig

Deze Griekse band bestaat sinds 2000 en is vooral bekend omwille van het feit dat Gus G. op de eerste twee albums de gitaar ter hand heeft genomen. Als een echte voetbalcoach heeft Nightrage reeds tientallen wissels op de teller staan, met Marios Iliopoulos (gitaar en cleane vocalen) als enige constante. Wolf To Man is het achtste album van de band.

“Melodic death metal,” zegt de promo. “Melodic death metal met een grote thrash-invloed,” zeg ik. De muziek van Nightrage is opgebouwd rond stevige, thrashing gitaarriffs. Daar stopt de invloed niet, want zanger Ronnie Nyman topt de muziek met een lekkere, venijnige thrash-grunt. Uiteraard, het is melo death dat de klok slaat, maar dit kleine toevoegsel dekt het plaatje iets beter.

De muziek kan bijwijlen lekker beukend en rockend met een herkenbaar refrein zijn (Wolf To Man) of is volledig opgebouwd rond heerlijk melodische gitaren (Desensitized, The Damned). Ook van de zwaardere kant van de death metal scène is Nightrage niet vies, want er mag ook soms compromisloos gebeukt worden (God Forbid, Gemini). Om weer over te gaan naar echte snellere thrashers (Starless Night, By Darkness Drawn, Arm Aim Kill). Afsluiten doet de band met het instrumentale en eerder nietszeggende Lytrosis. Als klein minpuntje vind ik persoonlijk dat er net iets te weinig wordt gebeukt, maar dat is dan muggenzifterij, want al bij al is er relatief weinig slechts op te merken. Oké, Nightrage staat nog niet klaar om de grote namen in het subgenre van de troon te stoten; het weet zich alleszins wel een plek bovenaan in de grote middenmoot te bemachtigen.

De gitaren van Marios Iliopoulos en Magnus Söderman zijn een pluspunt op dit album. Ze brengen grote variatie met zich mee: ze schuwen zowel het zwaardere werk als het melodische werk niet en worden af en toe onderbroken door een goedgeplaatste solo. De kers op de taart zijn de herkenbare vocalen van Ronnie Nyman. Als een jackrussellterriër die per ongeluk een blikje Red Bull heeft opgedronken, blaft hij de plaat bijeen en gaat zo met veel van de aandacht lopen. Het is deze laatstgenoemde die een extra venijnige insteek in de muziek kan meegeven. Ook drummer Dino George Stamoglou verdient een eervolle vermelding, luister maar eens naar de openingstrack Starless Night. Daar is het ongetwijfeld Stamoglou die zijn plekje in je gehoor opeist.

Al bij al is Wolf To Man een amusant schijfje geworden dat je zeker een ruime drie kwartier kan bekoren. Nightrage heeft variatie in de verschillende songs weten te steken. De muziek heeft een venijnige insteek en zet meerdere malen aan tot headbangen en meebrullen. De productie is helder en de plaat zit goed ineen. De metallover die zijn death het liefst brutaal en goor heeft, kan dit misschien iets te zwak vinden. De thrash- en de melodische death metalfanaten doen er goed aan om dit plaatje in een volgende youtube-sessie eens in de playlist te zetten. Nightrage kan op (a)sociale media mogelijks geliket worden door fans van onder andere: At The Gates, Children of Bodom, In Flames, etc…

Wolf To Man komt uit op 29 maart via Despotz Records.

 


Metalfans.be-nieuws in je facebook nieuwsfeed?