Samenvatting
Recensie door voorzitter op 31/10/2018- Metalfans score82
Flesh & Bones is een dijk van een album dat Hell City meteen weer naar de polepositie katapulteert om vanuit België het buitenland te veroveren.
Pluspunten
- Klassieke heavy metal, maar dan met een moderne aanpak
- Bijzonder heldere productie met de zang in een glansrol en genoeg 'shine' voor elk instrument
- Geen enkele misser of vuller op dit album
Minpunten
- Nauwelijks minpunten
Het Limburgse Hell City was even uit roulatie, maar slaat nu keihard terug met Flesh & Bones. Dat is een dijk van een comebackalbum met een band die zo mogelijk nog meer op scherp staat dan op vorig werk. Klassieke heavymetal is weer helemaal terug.
Hell City was één van die Belgische bands die tot net voor hun pauze steeds vaker en op steeds grotere buitenlandse podia stonden. Dan heb je toch al wat inhoud. Dat blijkt ook op Flesh & Bones: die inhoud hebben ze nog steeds. Er wordt gespeeld op het scherp van de snede en de kers op de taart zijn de prachtige cleane vocalen van zangeres Michelle. Als album klinkt Flesh & Bones een stuk agressiever dan voorganger Victorious. Dat is onder meer te danken aan de grunts die drummer Tommy zuinig in de tracks verstopt. Ze zijn er zeker, maar ze dringen zich niet op. Enkel op anti-Trump-song Bogus Potus krijg je enkel Tommy's grunts te horen.
Dit album staat bol van de catchy, vlotte heavymetal zoals op Me My Enemy, Supernatural en Your Darkest Hour. Enkel op titeltrack Flesh & Bones wordt wat gas teruggenomen, maar daarvoor krijg je dan weer een paar prachtige gitaarsolo's en een karrevracht passie en emotie in de plaats.