Samenvatting
Recensie door voorzitter op 24/01/2018- Uitgebracht door Eigen Beheer
- Metalfans score80
Bark brengt op Like Humans Do zijn eigen blend van metal, maar dan teruggebracht tot de essentie. Maar daarom niet minder inventief of effectief. Ze houden enkel de beste ideeën over en gooien alle ballast overboord. Like Humans Do is dan ook een spervuur van dertien voltreffers.
Pluspunten
- de songs zijn kort maar krachtig
- elke track heeft zijn eigen gezicht
- goede geluidsmix
Minpunten
- het is niet altijd duidelijk dat de band twee gitaristen heeft. Ze zitten heel dicht op elkaar
- de guestvocals zijn op papier een goede match, maar komen niet altijd goed uit de verf
Het Antwerpse Bark speelt deathmetal met een flinke scheut thrash en vooral een sterke groove. Een beetje zoals op de eerste albums van Sepultura en Testament. Maar dan nog gebalder.
De tracks op hun tweede album, Like Humans Do, zijn doorgaans kort en beperken zich muzikaal en tekstueel tot een beperkt aantal ideeën. Heel wat songs blijven ruim onder de drie minuten of gaan daar maar net over. Met nog wat flink wat maatschappijkritiek in de lyrics, gaat het soms in de richting van de oerpunk: kort, krachtig en vol venijn. Ook de schaarse gitaarsolo’s zijn kort, maar heel effectief.
Ze noemen zichzelf straathonden en zo klinken ze ook. Ze hebben lak aan duffe intro’s, high brow-composities, lang uitgesponnen solo’s of meanderende drumpartijen. Ook de teksten zijn recht voor de raap. Toch schuilt er onder die schijnbaar eenvoudige aanpak een talent voor compositie, ritme en catchyness. Dat hoor je niet alleen op het album, dat komt ook terug als je bandbezetting bekijkt. Drie van de vijf leden spelen ook in andere bands (Your Highness, Unleash The Fury, Martyr, …) en gitarist Martin Furia kennen ze in Nederland als producer van Vanderbuyst en Sisters of Suffocation. Er zijn op Like Humans Do nog gastrollen voor Van Echelpoel en voor Samuel Paul De Roeck (op Cannibal Law) van het vorig jaar opgedoekte Black Swarm. Furia nodigde ook nog de Argentijn Pato Larralde (Sauron/Los Antiguos) uit voor guestvocal. Die laatste mocht ook al meedoen op de EP van Bark uit 2015.
Speak To The Dead en Tribute To San La Muerte steken net iets boven de andere nummers uit.